Επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, που συμμετέχουν στο διεπιστημονικό πρόγραμμα Black Hole Initiative (BHI), ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο για να βρουν μαύρες τρύπες στο εξώτερο ηλιακό σύστημα μας και μαζί με αυτό, να προσδιορίσουν οριστικά τη φύση του υποθετικού Ένατου Πλανήτη.
Σε άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό "The Astrophysical Journal Letters", οι επιστήμονες ξεκινούν από την ικανότητα της μελλοντικής αποστολής Legacy Survey of Space and Time (LSST) να παρατηρεί «εκλάμψεις συσσώρευσης» (accretion flares), η παρουσία των οποίων θα μπορούσε να αποδείξει (ή να αποκλείσει μια και καλή) ότι ο Ένατος Πλανήτης είναι μια μαύρη τρύπα.
Ο καθηγητής Άβι Λεμπ και ο προπτυχιακός φοιτητής Αμίρ Σιράτζ έχουν αναπτύξει τη νέα μέθοδο αναζήτησης μαύρων τρυπών στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα, που βασίζεται στις «εκλάμψεις» που προκύπτουν από τη διατάραξη κομητών που περνούν από εκεί. Στη μελέτη τους σημειώνουν ότι το LSST έχει την ικανότητα να εντοπίζει μαύρες τρύπες ψάχνοντας για εκλάμψεις που προκύπτουν από την «πρόσκρουση» μικρών αντικειμένων του νέφους Όορτ, μιας υποθετικής σφαιρικής περιοχής που αποτελείται κυρίως από παγωμένα πρωτοπλανητικά / πλανητοειδή αντικείμενα και περικλείει το ηλιακό σύστημα. Το νέφος αυτό θεωρείται ότι βρίσκεται έως και 200.000 αστρονομικές μονάδες μακρυά (από 0.03 έως και 3.2 έτη φωτός) και είναι η κύρια «πηγή» κομητών μεγάλης περιόδου (π.χ. τύπου Χάλλεϋ).
"Κοντά σε μια μαύρη τρύπα, τα μικρά σώματα που πλησιάζουν θα λιώσουν ως αποτέλεσμα της θέρμανσης από την συσσώρευση αερίων από το διαστρικό μέσο μέσα στη μαύρη τρύπα", εξηγεί ο Σιράτζ. "Μόλις λιώσουν, τα μικρά σώματα υπόκεινται σε παλιρροιακή διαταραχή από τη μαύρη τρύπα, και έπειτα σε συσσώρευση από το παλιρροιακά διαταραγμένο σώμα στη μαύρη τρύπα" πρόσθεσε ο Λεμπ. “Επειδή οι μαύρες τρύπες είναι εγγενώς σκοτεινές, η ακτινοβολία που εκπέμπει η ύλη στο δρόμο προς το “στόμα” της μαύρης τρύπας είναι ο μόνος τρόπος για να φωτίσουμε αυτό το σκοτεινό περιβάλλον."
Επιπρόσθετα ο Σιράτζ δήλωσε πως "Αυτή η μέθοδος μπορεί να εντοπίσει ή να αποκλείσει μαύρες τρύπες στην άκρη του νέφους Όορτ, ή περίπου 100.000 αστρονομικές μονάδες. Θα μπορούσε να θέσει νέα όρια στο κλάσμα της σκοτεινής ύλης που περιέχεται στις αρχέγονες μαύρες τρύπες."
Το LSST αναμένεται να έχει την ευαισθησία που απαιτείται για την ανίχνευση των εκλάμψεων συσσώρευσης, ενώ η τρέχουσα τεχνολογία δεν μπορεί να το κάνει χωρίς καθοδήγηση. "Το LSST έχει ένα ευρύ οπτικό πεδίο, που καλύπτει όλο τον ουρανό καθώς ψάχνει για παροδικές εκρήξεις", δήλωσε ο Λεμπ. "Άλλα τηλεσκόπια είναι ικανά να δείχνουν έναν γνωστό στόχο, αλλά δεν ξέρουμε ακριβώς πού να ψάξουμε για τον Ένατο πλανήτη. Γνωρίζουμε μόνο την ευρύτερη περιοχή στην οποία θα μπορούσε να βρίσκεται".
"Η ικανότητα του LSST να εξετάζει τον ουρανό δύο φορές την εβδομάδα είναι εξαιρετικά πολύτιμη. Το άνευ προηγουμένου βάθος του θα επιτρέψει την ανίχνευση εκλάμψεων που προκύπτουν από σχετικά μικρές προσκρούσεις, που είναι συχνότερες από τις μεγάλες.", πρόσθεσε ο Σιράτζ.
Στο άρθρο τους οι επιστήμονες εστιάζουν στον περίφημο Ένατο Πλανήτη ως ιδανικό υποψήφιο προς ανίχνευση με τη νέα μέθοδο που προτείνουν. Οι περισσότερες θεωρίες μέχρι σήμερα προτείνουν ότι ο Ένατος πλανήτης είναι μη ανιχνευμένος, αλλά μπορεί τελικά να πρόκειται για μια μαύρη τρύπα πλανητικής μάζας.
Γιατί οι επιστημόνες μιλούν και ψάχνουν για έναν Ένατο Πλανήτη; Γιατί πολύ απλά, αυτός ο Ένατος Πλανήτης είναι μια πολύ πειστική εξήγηση για την παρατηρούμενη συγκέντρωση ορισμένων αντικειμένων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. «Εάν η ύπαρξη του επιβεβαιωθεί, θα είναι η πρώτη ανίχνευση νέου πλανήτη στο ηλιακό σύστημα εδώ και δύο αιώνες, χωρίς να υπολογίζεται ο Πλούτωνας», τονίζει ο Σιράτζ, προσθέτοντας ότι αν δεν εντοπιστεί φως από τον Ένατο πλανήτη τότε το μοντέλο της μαύρης τρύπας θα φάνταζε ακόμα πιο ενδιαφέρον: «Μία από τις ιδέες είναι η πιθανότητα ότι ο ένατος πλανήτης θα μπορούσε να είναι μια μαύρη τρύπα με μέγεθος όσο ένα γκρέιπφρουτ αλλά με μάζα πέντε έως 10 φορές εκείνη της Γης».